De rol van werk in ons leven is de afgelopen decennia flink veranderd. Van een noodzaak om de boodschappen te kunnen betalen, naar een meetlat voor een betekenisvol bestaan. En dat is maar goed ook, want gemiddeld besteden we zo’n 90.000 uur ‒ oftewel een derde ‒ van ons leven aan werk. De aandacht in employer branding voor purpose is daarom niet verwonderlijk; naast een goed salaris kan je werk een enorm zinvolle besteding van je tijd zijn.

Maar er is ook een keerzijde, en die heet: workism. Het geloof dat het antwoord op een betekenisvol leven énkel in je werk te vinden is. Werk als religie dus. Workism zorgt ervoor dat we té veel eisen aan onszelf stellen, té hoge verwachtingen van ons werk hebben en uiteindelijk ook té veel tijd aan werk besteden. Met een groeiend aantal burn-outs tot gevolg.

Workism geeft ons als employer branders een verantwoordelijkheid. Het is geweldig dat we met onze EVP’s betekenis kunnen bieden, maar we moeten het belang van werk niet overpromisen. Laten we werk waarderen voor wat het is: geen alomvattende religie die je leven dicteert, maar wel een kans om bij te dragen en iets te doen wat ertoe doet.